ដោយៈសាវុធ
ភ្នំពេញៈ ការរកឃើញក្រុមហ៊ុនល្អ ដើម្បីវិនិយោគជាមួយ ដូចដែលបានលើកបង្ហាញកាលពីសប្តាហ៍មុន នៅមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេ ព្រោះជាធម្មតាវត្ថុល្អរមែងមានគេត្រូវការច្រើន និងមានតម្លៃថ្លៃ។
ប៉ុន្តែបើរបស់ល្អ តែថ្លៃពេក ក៏មិនល្អសម្រាប់ការវិនិយោគរបស់យើងដែរ។ ដូច្នេះ ជាវគ្គបន្ទាប់នៅទីនេះ យើងនឹងលើកមកបង្ហាញអំពីរបៀប នៃការវាយតម្លៃសំខាន់ៗមួយចំនួន លើក្រុមហ៊ុននិងភាគហ៊ុន។
ដោយសារក្រុមហ៊ុនគឺជាបណ្តុំ នៃភាគហ៊ុនសរុបបញ្ចូលគ្នា ដូច្នេះការវាយតម្លៃភាគហ៊ុនគឺជាការវាយតម្លៃក្រុមហ៊ុនទាំងមូល រួចចែកនឹងចំនួនភាគហ៊ុនសរុប។ តម្លៃក្នុងមួយភាគហ៊ុនដែលចេញពីការគណនានេះ នឹងត្រូវយកទៅប្រៀបធៀបជាមួយថ្លៃ នៃហ៊ុននោះដែលជួញដូរនៅលើទីផ្សារហ៊ុន (ក្រុមហ៊ុនផ្សារមូលបត្រកម្ពុជា)។
ប្រសិនបើតម្លៃហ៊ុនគណនា ធំជាងថ្លៃជួញដូរលើទីផ្សារ នោះគេអាចសន្និដ្ឋានថាភាគហ៊ុននោះ កំពុងត្រូវបានជួញដូរក្នុងតម្លៃថោក (undervalue)។ ផ្ទុយមកវិញ ប្រសិនបើតម្លៃហ៊ុនគណនាតូចជាងថ្លៃទីផ្សារ នោះគេនិយាយថាភាគហ៊ុននោះ កំពុងត្រូវបានជួញដូរក្នុងតម្លៃថ្លៃ (overvalue)។
ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានអំពីថ្លៃទីផ្សារ យើងគ្រាន់តែចូលទៅក្នុងគេហទំព័ររបស់ក្រុមហ៊ុនផ្សារមូលបត្រកម្ពុជា (www.csx.com.kh) ឬគេហទំព័ររបស់ក្រុមហ៊ុនមូលបត្រផ្សេងៗ ជាដើម។ ប៉ុន្តែតម្លៃមួយទៀតដែលជាគូប្រៀបធៀប នឹងត្រូវទទួលបានពីការប៉ាន់ស្មាននិងការគណនារបស់យើង។ មានវិធីសាស្ត្រច្រើន ប៉ុន្តែនៅទីនេះ យើងនឹងលើកយកវិធីសាស្ត្រសាមញ្ញ និងពេញនិយមមួយមកពន្យល់គឺ“លំហូរសាច់ប្រាក់សម្រាប់ភាហ៊ុនិក” (Free Cash Flow to Equity)។
យោងតាមវិធីសាស្ត្រនេះ គឺគេពិនិត្យមើលប្រវត្តិនៃលំហូរសាច់ប្រាក់ ដែលនៅសល់សម្រាប់ភាគហ៊ុនិក (FCF) រួចធ្វើការប៉ាន់ស្មានពីទំនោររបស់វា ៥ (ឬ១០)ឆ្នាំ ទៅមុខ ដោយផ្អែកលើការវិភាគអំពីលទ្ធភាពកំណើន ក៏ដូចជាសមត្ថភាពប្រកួតប្រជែងរបស់ក្រុមហ៊ុនទៅថ្ងៃអនាគត។
បន្ទាប់មក គេបន្តប៉ាន់ស្មានតម្លៃអនន្តរបស់វា (Perpetual Value – PerV) គឺតម្លៃចាប់ពីឆ្នាំទី៦ (ឬទី១១) តទៅ ដោយផ្អែកផងដែរ លើអត្រាកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរយៈពេលវែង។ តម្លៃប៉ាន់ស្មានអនាគតទាំងអស់នេះ នឹងត្រូវយកមកគណនារកតម្លៃបច្ចុប្បន្នរបស់វា ដោយប្រើអត្រាអប្បហារមួយ ដែលគណនាដោយផ្អែកលើកម្រិតហានិភ័យ និងរចនាស ម្ព័ន្ធមូលធនរបស់ក្រុមហ៊ុន រួចបូកតម្លៃបច្ចុប្បន្នទាំងអស់នោះបញ្ចូលគ្នា៕
